İlk Tartışma

Konu: İlk Tartışma Paz Haz. 10, 2012 10:59 am

&

Barcka Marvie & Phillipa Castellan

Konu: Geri: İlk Tartışma Paz Haz. 10, 2012 11:17 am

Barcka elinden gitarını bıraktığında başı zonglamaya başlamıştı. Elini kaldırıp saate baktı. "Yuhh " dedi, tam üç saattir gitar çalıp şarkı söylüyordu. Hemen eğlence odasını terketti. Lavaboya gidip elini yüzünü yıkadı. Mutfağa gitti ve bir viski şisesini fondip yaptı. Sonra biraz kestirdi.

30 dk sonra

Kalkıp üstünü değiştirdi. Ve malikanenin kapısını çekip çıktı. Biraz dolaşacaktı. Elini cebine attı. Telefonu çıkardı ve Arthur'u aradı. Arthur iki gündür telefonlarını açmamıştı. Acaba bir şey mi olmuştu ona. "Bir kere şu telefona baksan öleceksin sanki." dedi" dedi Barcka. Bugün onunla bir mağazada buluşacaktı. Biraz kafa dinlemek istiyordu ve bunun için seçtiği bir mağazaydı. "Gerçekten kendimde değilim." dedi ve yürümeye devam etti. Malikanesi 5 dakika uzaktaki mağazaya yarım saatte gelebilmişti. Mağazaya girdiğinde bin pişman oldu. İğne atsan yere düşmezdi. Kadınların cumartesi sendromunu unutmuştu. Ve Arthur'u aramaya koyuldu. Arthur'a benzeyen birinin mağazadan çıktığını gördü. Ona doğru koşarken bir bayanla çarpıştı. "Afedersiniz ,çok üzgünüm " dedi ve tam koşmaya devam edecekken genç kadın onu kolundan yakaladı. "Sen ne yaptığını sanıyorsun?" dedi genç kadın. Barcka bir özürle kurtulamayacağını anladı.

Konu: Geri: İlk Tartışma Paz Haz. 10, 2012 11:51 am

Sabah sabah bir baş ağrısıyla uyanmıştı. Aslında baş ağrısının nedeni kafasından dökülen buz gibi soğuk su olabilirdi. Sinirle uyanmak, ve harika bir rüyanın ortasından uyanmak berbat bir duyguydu. Kalktığında başında dikilen en yakın arkadaşını gördü. Yüzündeki zafer gülümsemesi Phillipa'nın her şeyi anlamasına yetmişti. Alışveriş... Hafta sonu bir arkadaşlarının partisine gitmeleri gerekiyordu. Aslında Phillipa istemiyordu ama arkadaşı onun isteklerini şu durumda pekte umursamıyor gibiydi. Ne olursa olsun onu en son ekişinden sonra bu partiye gitmek zorundaydı. Sürüklenerek gitmek istemiyorsa tabi.

Hala mızmızlanarak ve içindeki buz gibi histen kurtulamayarak kendilerini kahvaltı bile yapmadan dükkana atmışlardı. Bu kadar kalabalık olması şaşırtıcıydı. Alışverişe çıkmayı severdi Phillipa ama böyle delicesine bir çılgınlıkta fazlaydı onun için. Bir süre bakındıktan sonra henüz bulamamışlardı istedikleri gibi bir şey. Arkadaşı nerede uçuk kıyafetler var getiriyor ama sürekli ret alıyordu Phillipa'dan. " Pekala Phill, dağılalım o zaman. " demişti sonunda neşesinden ödün vermeden. Phillipa'da mümkün olduğunca uzaklaşıp sinirini atmaya çalıştı. Midesi gurulduyordu zaten. Ayrıca doğru düzgün de uyuyamamıştı. Sinir küpüydü yani. O sırada kendisine çarpan bir kişinin "Afedersiniz , çok üzgünüm. " dediğini duydu. Çatacak yer ararken bu çarpışma ona bir fırsat gibi gelmişti. İlerlemeye çalışırken kolundan tutup gitmesine izin vermemişti. "Sen ne yaptığını sanıyorsun?"

Tüm sinirini çıkartacak birisini bulmuş gibiydi. Karşısındakinin derin gözlerindeki ifadeyi görmek yerine bıkkın suratına odaklanmıştı Phillipa. " Sadece bir özürle... "Sempatik ifadesini hiçe sayıp, tekrar çıkıştığı sırada şişman bir kadın geçmeye çalışırken Phillipa'yı ittirmiş ve o da düşmekten kızmakta olduğu genç adam sayesinde kurtulmuştu. Sarı saçlarını geriye ittirip derin bir nefes verdi. Neden her şey ters gitmek zorundaydı ki?

Konu: Geri: İlk Tartışma Cuma Haz. 15, 2012 8:28 am

Genç kadının gergin olduğu her halinden belliydi. Ama ne yapsın Barcka'da Arthur'u yakalamak zorundaydı.Genç kadına dikkatle baktı. Özür dilediğinde yüzüne bile bakmamıştı. Ama şimdi muazzam bir yüz gördü, sinirli,bıkkın ve bir o kadar da tatlı. Biraz daha baktı sanki bakmaya doyamamıştı. Sonra "Güzel bayan üzgün olduğumu söyledim, zaten burada nefes alamıyorum, bari dışarıda konuşalım."dedi. Genç kadında ortamdan boğulmuş olacak ki Barcka'nın teklifini kabul etti. Az sonra dışarı çıktılar ve genç bayan konuşmaya başladı. "Bakın beyefendi bugün zaten her şey ters gidiyor bir de siz bana çarpıp bir özürle kurtulacağınızı sanıyorsunuz. "Lütfen yapmayın bayan sadece çarptım, üzgün olduğumu da söyledim, daha ne istiyorsunuz?" dedi Barcka. Genç kadın tam konuşacakken Barcka lafı ağzına tıktı ve "Madem bir özürle kurtulamayacağım bir restoranta gidelim de bu tatsızlık bitsin." dedi. Neyseki Barcka sonunda kadının yüzünde bir tebessüm görebilmişti. Ve bir restoranta doğru yola çıktılar.

15 dk sonra

Bu kadar koşuşturmadan sonra restorantın boş olduğunu görmek harikaydı, hiç değilse burada nefes alabileceklerdi. Bir masaya oturdular. Garsonu bir şeyler söylediler. "Bugün böyle güzel bir hanımefendiyi buraya getireceğim aklımın ucundan geçmezdi. Bu arada tanışamadık, bana isminizi lütfeder misiniz?" dedi Barcka.

Konu: Geri: İlk Tartışma C.tesi Haz. 16, 2012 11:55 pm

"Güzel bayan üzgün olduğumu söyledim, zaten burada nefes alamıyorum, bari dışarıda konuşalım." Güzel bayan sözcüğüne kafasını takmayıp bunaltıcı dükkandan dışarı attı kendisini. Sinirinin büyük bir bölümünün dükkan ve gelişen olaylardan oluştuğunu biliyordu. Bardağı taşıran son damla ise bu çarpışma olmuştu. Ama yine de Phillipa, geri adım atmaya asla niyetli değildi. "Bakın beyefendi bugün zaten her şey ters gidiyor bir de siz bana çarpıp bir özürle kurtulacağınızı sanıyorsunuz. " İyi oldu, diye düşünüyordu içinden. Çarpmasını bilen bir insan özür dilemek dışında çarpmamayı da öğrenmeliydi. Bazen bir özür hiçbir şeyi halletmeye yetmiyordu. Bir süre yüzünü inceleyip içindeki bir kıpırtıyı bastırmaya ve onun sinir olduğuna, sempatik ve karizmatik yüzle hiçbir ilgisi olmadığına inanmaya çalıştı. Sadece birazcık sempatisi, pekala bol miktarda sempatisi var diye yırtacağını sanıyorsa yanılıyordu. " Lütfen yapmayın bayan sadece çarptım, üzgün olduğumu da söyledim, daha ne istiyorsunuz? " Phillipa ısrarcıydı ve tatmin olmadan kesinlikle geri adım atmayacaktı. Ancak kesilen sözü ile şaşkınlığının çarpışması üzerinde ilginç bir etki yaptı.

"Madem bir özürle kurtulamayacağım bir restoranta gidelim de bu tatsızlık bitsin." Ne demekti Phillipa anlayamıyordu. Çarptığı herkese yemek mi ısmarlıyordu yoksa onun bu kızgın halinden kurtulamayacağı için yemek mi ısmarlamaya karar vermişti. Şaşkınlığın yerini tebessüme bırakması hazırlıksız yakalandığından kaynaklanıyordu. Hayır diyememesini ise hiçbir nedene bağlayamıyordu. Etkilenmiş miydi? Öyleyse bile kabul etmekte zorlanıyordu. Ancak siniri kesinlikle yatışmıştı.

On beş dakika sonra restoranta geldiklerinde içerideki sakin ortam onu rahatlatmıştı ve aynı memnun ifadeyi yanındakinin suratında da gördü. Kaçamak bakışlardan vazgeçmişti Phillipa. Bunu istemsiz olarak yapıyordu. Garson gittikten sonra konuşmaya başladı. dediklerinden ne anlam çıkarmalıydı ki? "Bugün böyle güzel bir hanımefendiyi buraya getireceğim aklımın ucundan geçmezdi. Bu arada tanışamadık, bana isminizi lütfeder misiniz " Güzel bayan, fiyakalı, kibar sözler... Suratında yine küçük bir tebessüm belirmişti. Asla kolay kızı oynamayan Phillipa için bu tebessümler ilginç kaçacak tavırlardı. Kısa bir tereddütün ardından söyleyiverdi. " Phillipa. Yani şey, Phillipa Castellan. " Biraz sonra bakışlarının karşılaşması ile yeniden kaçırdı gözlerini. Mahcup bir ifadeyle devam etmek istedi. " Siz? " Böyle sizli bizli konuşması kendisine de tuhaf gelse de değiştirmek istemedi. Birden cevabını beklemeden ilk cümlesine yönelik bir şeyler daha ekledi. " Başka planların vardı sanırım? " Senli benli konuşmaya dönmesi ruh halindeki karmaşıklığı yansıtıyordu aslında. Yeniden ona baktığında suratındaki gülümsemeyi gördü. Ama bu sefer gözlerini bile kaçırmadı.

Konu: Geri: İlk Tartışma Salı Haz. 19, 2012 8:20 am

Aslında Barcka kolayca tavlayacağını sanıyordu. Aralarında çok şey geçmemişti ama yine de onu restoranta götürmeyi başarmıştı. Bu da büyük bir gelişmeydi. Neden bir anda onu tavlamayı kafasına takmıştı ki? Phillipa'nın çok sert bir kızdı ya da öyle görünmek istiyordu. Phillipa'nın sert ve net cevapları Barcka 'nın hevesini kırmıştı. Tüm hevesi kaçmıştı. İstediği çok bir şey değildi ki Barcka'nın niye böyle ters davranıyordu bu güzellik abidesi. Neyse,madem sert oynamak istiyor serti ona göstereceğim, dedi kendi kendine. ''Barcka, Barcka Marvie.'' dedi onun sorusundan sonra. ''Aslında evet, başka planlarım vardı arkadaşımla buluşacaktım ta ki sizinle çarpışana kadar.'' dedi. Herhalde bu sert başlamak için iyi bir taştı. Sert bir cümle daha düşünüyordu. Aslında Barcka hiç kimseye serti oynamamıştı. Tecrübesi yoktu yani. ''Ama kader istediğin planları uygulamana izin vermiyor bazen Phillipa.'' dedi. Aslında şimdi ki halinden çok memnundu. Hoşlandığı biriyle tartışmaya bayılırdı. Onun sinirli, asabi hallerini görmek onu çok mutlu ederdi. Sonra sustu ve Phillipa ne diyeceğini sabreden derviş gibi bekledi sonunda muradına ereceğini umarak.

Konu: Geri: İlk Tartışma Salı Haz. 19, 2012 7:27 pm

Phillipa olduğundan daha sert olmaya alışkındı. Bazen ister istemez kendisini bu rolde buluyordu. Ama karşısındakiyle sohbet ilerleyince buzlar çözülürdü. Tabi genellikle... Bu kez öyle olmayacak gibiydi. Barcka'da serti oynamak istiyordu. Hadi ama, diye düşündü içinden. Ama geri adım atacak değildi. Aslında bunu keyifli bile buluyordu. Olaya heyecan katmak diyelim. Yine de sinir katsayısının yükseleceğini şimdiden biliyordu. Çabuk sinirlenen bir insandı ve normal zaman da bile onu sinir etmek kolayken artı bir çaba harcayan Barcka, Phillipa için yüksek sinir oranı demekti. Yine de ana odaklanmayı seçiyordu.

Sizli bizli konuşma tarzına başvurmuştu o da. Ama cümlesinde asıl etkileyici nokta konuşma şekli değil direkt olarak kelimelerin ağırlığıydı. İlk cümleden sonra gelen bu kelimeleri beklemediği açıktı. ''Ama kader istediğin planları uygulamana izin vermiyor bazen Phillipa.'' Bu da ne demekti şimdi? Buraya beni çağıran sendin, diye düşündü. Ama amacın sert olmaksa baştan söyleyeyim doğru kartı yanlış kişiye oynuyorsun. " Ah, kesinlikle haklısın. " Değişik bir tonlamayla söylemiş ve mesajı vermiş gibi duruyordu. Ama yine de ufak bir bakış, bu bakış sertlikten uzaktı, atmaktan kendisini alı koyamamıştı. Tabi hemen gözlerini kaçırmıştı.

" İşin varsa, tutmayayım Barcka. " Oldukça ciddi söylemişti. Gideceğini sanmıyordu. Açıkçası öyle umuyordu. Bunu söylerken amacı aslında sinir etmekti ama içinde bir endişe belirmişti. Beni bırakma, gibisinden...

Konu: Geri: İlk Tartışma Salı Haz. 19, 2012 8:01 pm

--------------------------------------------------------------------------------

Olur mu öyle şey Phillipa, seniburaya çağırıp sonra da kaçacak kadar adi bir herife benziyorum bilmem ki. Aslında benziyor olabilirim kesinlikle öyle biri değilim hem sen bırakılacak gibisinden değilsin, diye geçirdi içinden.
Serti oynamaktan vaz mı geçseydi. Phillipa gerçekten zor bir kadına benziyordu. Sanırım bu fazla sert oldu biraz sakin olayım yoksa en başından tokatı suratıma yiyeceğim, dedi kendi kendine. Yapısı gereği taşları gerekli zamanlarda oynardı. Aşırıya kaçmaktan nefret ederdi. Şu an kendinden nefret ediyordu.

''Yok canım ne işi sizden güzel bir iş olabilir mi?'' dedi birden. Aaa Barcka çok salaksın, kendine gel, hani taşları zamanın oynayan bir adamdın, dedi beyni. Ama gönlü öyle demiyordu. Bu sefer de çok yumuşamıştı. Aynı anda Everest'e tırmanıp Dünya'nın merkezine gitmek pek mantıklı değil, hiç mantıklı değildi. Aklı ile gönlü Barcka'yı ele geçirmeye çalışıyordu. İki arada bir derede kalmıştı. Zaman durmuştu. Saçmasapan şeyler düşünmeye başladı. Aklı Fransa Açık'a kadar gitmişti. Şimdi Fransa Açık'ı düşünme vakti değildi.

Biraz sakinlemeye çalıştı. ''Üzgünüm kafam allak bullak saçma şeyler söylersem alınma olur mu?'' dedi. Bu bahaneyle serti oynamaya devam ederken Phillipa'yı çıldırtabilirdi. Çok çıldırtmamak tabii ki iyiydi. Onu hemen kaybetmek istemiyordu. Yoksa kendi kendine gelin güvey mi oluyordu, bilmiyordu

Konu: Geri: İlk Tartışma Cuma Haz. 22, 2012 1:35 pm

Kelimelerin tokat etkisi yapması böyle bir şeydi demek. Kendisini atışmalı bir diyoloğa hazırlamışken Barcka'nın ağzından çıkan sözler onu önce şaşırtmış, sonra da utanmasına neden olmuştu. ''Yok canım ne işi sizden güzel bir iş olabilir mi?'' Bu kadar sert olmanın ne alemi vardı ki? Phillipa, içinden kendisine kızmaya başladı. Belki bir şekilde düzeltebilirdi. Ama sonra içindeki sert kız tekrar kulağına fısıldadı, kendisi istemişti. Bu iç çatışmanın sebebini çözemese de Barcka'nın ani dönüşünü düşündü birden. Düz saçları alnını kapatıyordu. Yüzündeki ilginç ifade gülümsemesine neden olmuştu. Hafifçe gerilen suratındaki muzip ve bir o kadar da tatlı ifadesi Phill'in anlık gülümsemesiyle sonuçlansa da hemen eski haline dönmüştü. Sert kızı oynamayabilirdi ama asla kimsenin oyuncağı olamazdı. Ona güveniyordu ama... Bir saniye? Sadece dost olabilirlerdi, aklının direkt buralara gitmesi onu şaşırtmıştı. Erkek arkadaş tecrübesi fena halde sınırlı olduğundan nerede ne söylemesi gerektiğini asla bilmemişti. Daha doğrusu her gün başka birisiyle çıkan kızlardan da olmamıştı. Her zaman, neyse oydu ve herkesin işine gelmese de Phillipa, böyle kalmak istiyordu.

''Üzgünüm, kafam allak bullak saçma şeyler söylersem alınma olur mu?'' Şimdi ki gülümsemesi yerindeydi işte. Benim aklım da pek sağlam değil ya, diye içinden geçirdiği cümle yerine başka şeyleri tercih etti. " Seni daha iyi anlayamazdım. " Kontrollü davranışı sonu... Bu kadar açık uçlu cümleler kurmazdı normalde. " Yani, kafamda çok şey var. " Birden kafasına dank eden düşünceyle kısa bir süre nefesini tuttu ve ne yapacağını düşünmeye başladı. Yarın, abisinin doğum günüydü. Pna bir şeyler almalıydı ama henüz bir şeyler bulamamıştı. Ona bakan meraklı bakışları fark ettiğinde tepkisinin dışarıdan belli olduğunu anladı. " Ya şey, birine bir hediye almam gerekiyordu da. Her zamanki balık hafızam beni yanıltmadı. " Barcka hediye konusunda yardımcı olabilir miydi ki? O kadar tanışmıyorlardı, kabul edeceğini düşünmüyordu, o yüzden sesini çıkarmadı ve değişen mimiklerine baktı bir kez daha. Onunla bir alışveriş, güzel bir hayaldi aslında.

Konu: Geri: İlk Tartışma Cuma Haz. 22, 2012 4:50 pm

Barcka pek bir şey anlamamıştı. Ama aval aval Phillipa'nın suratına bakıp kendini rezil edemezdi. 200 km hızla giderken 'U' dönüşünü yaptığında tekerleri zaten mahvolmuştu. Kendisi zaten utangaçtı ama bazen gaza gelip sınırları aşıyordu. işte tamda şu an onlardan biriydi sanki. Yok serti oynamalar, yok yumuşak davranmalar. Hepsinden vazgeçti ve kendi olmaya karar verdi.

" Seni daha iyi anlayamazdım. " karşısındakiyle ortak yönleri olduğunu görmek güzeldi. " Yani, kafamda çok şey var. " bunu tahmin etmek zor değildi. Barcka'nın da kafası doluydu ama çoğu şeyi unutuyordu. Ve sonra hatırlanacak çok az şey kalıyordu. Şimdi önemli olan bu değildi. Kendini şimdiye konsantre etmeliydi. " Ya şey, birine bir hediye almam gerekiyordu da. Her zamanki balık hafızam beni yanıltmadı. " bu Barcka için güzel bir fırsattı. Alışverişte bir bayana eşlik etmek ha. Gerçekten iğrenç bir işti ama bu bayandan bayana değişirdi. Mesela şimdi fırsat olmuştu. Phillipa ile daha çok haşır neşir olmalıydı. Çok geçmeden ''Aslında seninle gelebilirim tabii istersen.'' dedi. Kabul ederse güzel olacaktı. Peki bu biri kimdi. Merak etmişti doğrusu. Hadi Phillipa seninle gelmeliyim, dedi kendi kendine.

Konu: Geri: İlk Tartışma C.tesi Haz. 23, 2012 10:09 am

Barcka'nın düşünceli tavrı dikkatini çekmişti. Kafasında bir şeyler hesaplıyor gibiydi. Phillipa'da kaçamak bakışlar atıyor, belki de gelmek ister diye düşünüyordu. Ama bir erkeğin alışveriş özlemi çektiği nerede görülmüştü ki? ''Aslında seninle gelebilirim tabii istersen.'' Konu sadece alışveriş olmayabilirdi belki de. Masadaki bir desene sabitlediği bakışları seri bir hareketle Barcka'ya çevrildi. Alışverişe gelmek mi istiyordu? Aslında onun için harika olurdu, en başta bir erkeğe ne alabileceği konusunda emin değildi. İkinci bir sebep ise, onunla vakit geçirmek istiyordu.

Gözlerinin önüne gelen perçemini hafifçe geriye itip gülümsemeyle cevap verdi. " Bir, hala vazgeçmek için şansın var. İki, benim kadar kararsız bir insan daha gördüğünden emin değilim. Ve üç, bir erkeğe ne alınır hiç emin değilim. " Son kısmı aklında bir şeylerin şekillenmesi için söylemişti. Barcka gelmeyi kabul ederse, onun fikirlerine büyük ölçüde ihtiyacı olacaktı. Kafasında birkaç tuzak soru belirdi. Sevgilin varsa sorusuna cevap alabileceği türden, ama sonra vazgeçti. Durduk yere ortamın havasını değiştirmeye ne gerek vardı? Bu cümlenin altında yatan anlamda aslında, ya kız arkadaşı varsa idi...

Konu: Geri: İlk Tartışma C.tesi Haz. 23, 2012 1:06 pm

Bu ani bakışlar Barcka'nın hoşuna gitmişti. Amacı alışveriş miydi? Tartışılırdı ama amacı ne olursa olsun onunla gitmek istiyordu. Onunla biraz daha vakit geçirmek ona iyi gelecekti. Bakışları çok şaşırdığını belli etmişti. Demek ki hiç ummuyordu Barcka'nın cevabını.

Phillipa gülümseyerek " Bir, hala vazgeçmek için şansın var. İki, benim kadar kararsız bir insan daha gördüğünden emin değilim. Ve üç, bir erkeğe ne alınır hiç emin değilim. " dedi. Demek bir erkeğe alacaktı. Acaba bu erkek kimdi? Sorsa mıydı? Hayır sorması saçma olurdu. Sanane derse ne olacaktı. Vazgeçti. Barcka hevesi biraz kırılmışcasına ''Bir seninle gelmek istiyorum, iki seninle gelmek istiyorum, üç seninle gelmek istiyorum. Peki sen beni istiyormusun? '' dedi. Hevesinin kırıldığını belli ettirmeyerek derin bir bekleyişe daldı.

Konu: Geri: İlk Tartışma C.tesi Haz. 23, 2012 8:52 pm

Barcka'nın ifadesindeki değişim gözünden kaçmamıştı. Gözlerindeki soru işaretlerini örtmek istercesine konuşmaya başlamıştı. Phillipa bu değişimi anlamamıştı en başta. Yanlış bir şey mi söylemişti? Barcka belli etmese de Phill, insanların gözlerinden çoğu şeyi anlardı. Hep yaptığı şeydi insanların gözlerini okumaya çalışmak. ''Bir seninle gelmek istiyorum, iki seninle gelmek istiyorum, üç seninle gelmek istiyorum. Peki sen beni istiyormusun? '' Yeniden hevesli bir tavırla cevap vermek için hafifçe geriye yaslandı sandalyesinde. Rahat koltuk beynine giden kanalları açmışçasına birden durdu. Erkek hediyesi kısmına mı takılmıştı Barcka? Erkek arkadaşı olduğunu falan mı sanmıştı acaba? Eğer öyleyse, şimdi değil belki ama alışveriş merkezinde bir şekilde derdini anlatırdı.

Bu sefer daha dikkatli bir ses tonu ile, neşesini de yansıtmaya çalışarak, cevap verdi. " İstemez olur muyum? Pekala, hadi yola koyulalım o zaman. Eğer günün sonuna kadar bana dayanmayı başarabilirsen, birer kahve içeriz. " Büyük bir ödül sayılmayabilirdi ama alışveriş merkezinden ona da beğendiği bir şeyi almayı planlıyordu. Bunu söylemedi ama ona. Ayrıca samimi ses tonu kendisini tuhaf hissetmesine neden olmuştu. Bu kadar istekli olması yüzüne de bir gülümseme yerleştirmişti.

Alışveriş merkezine adım attıklarında düşündüğü ilk şey, bu kadar mağazayı dolaşmak çok yorucu olacak, olmuştu. Belki o kadar dolanmalarına gerek kalmazdı kim bilir? Vitrindekileri beğendikleri bir mağazaya girdiler. Şansları yaver giderse aradıkları kazağın bedenini bulabilirlerdi.

Konu: Geri: İlk Tartışma Çarş. Haz. 27, 2012 9:31 am

" İstemez olur muyum? Pekala, hadi yola koyulalım o zaman. Eğer günün sonuna kadar bana dayanmayı başarabilirsen, birer kahve içeriz. ". Ooooo sonucu bu olacaksa Barcka her şeye göğüs gererdi. Çok heyecanlıydı. Normalde hiç heyecanlanmazdı milyonların önünde şarkı söylerken bile. Ama kendini engellemeye çalıştı, pot kırmak istemiyordu.

''Birer kahve, neden olmasın?'' dedi ve içten güldü. Hala birtakım endişeleri vardı hediyenin kime alınacağına dair. Ama erkek arkadaşıı olamzdı herhalde. Erkek arkadaşı olsa Barcka'yı yanında istemezdi. Öyle böyle derken beş altı mağaza dolaştıktan sonra Phillipa'nın istediği kazağı bulmuşlardı. Ama acaba bedeni uyacak mıydı?
Yetkiliye heyecanla sordu Barcka. Evet bedeni de uyuyordu. Şimdi kahve içebiliriz diye mırıldandı.

Avm den çıkmak için asansöre bindiler. Başka kimsecikler yoktu asansörde. Barcka düğmeye bastı. Aşağı inmeye başladılar. Acaba kahveyi nerede içeceğiz yoksa Phillipa'nın evinde mi diye düşünüyordu. Keşke sorsaydı nerede içeceklerini, sıradan çay bahçesinde de içmek vardı. Tüm bunlar yaşanırken bir patırtı koptu. Asansörde kalmışlardı. '' Phillipa, sanırım asansörde kaldık.'' dedi ve şeytanice güldü.